Efûkerdiş

Pêrodayîşê min û pîrika mi hema qijîya mi de dest pêkerd. Her çiqas ma pîya şîbî a dewa aye ya dûrî zî û a bi giranîya mi zerrîweş bibîya zî a tim mi rê seke xerîbêke ba. 

Mi pirîka xo fam nêkerdêne. Mi fam nêkerdêne ke aye çira dadîya mi ra hes nêkerdêne. Beno ke pîrika mi cinîyan ra hes nêkerdêne. La aye cinîyanê lajanê xo ra û kênayanê lajanê xo ra hes kerdêne. Mi fam nêkerdêne ke sifreya qijanê lajanê aye de çira cayê ma çin bi û a tim binê çiman ra ewnîyayêne ma ra. 

Wexto ke ez bîya ''yewêda şert-şûrte'' zî mi tim kerd ke ez pîrika xo fam bikera. Her kesî ra zafêr ez heyrana aqil, têwgêrayîş, tedbîr û dezgeyê aye bîya. La mi zî aye ra hes nêkerdêne. Çimê mi de bêwayîrîya dadîya mi sûcê pîrika mi bî. Seba ke aye dadîya mi ra hes nêkerdo, dadîya mi tim pabesteyê ê keyeyî bîya û dadîya m seba çilkêka heskerdişî emrê xo na destê dadîya xo. Coka ez zî neçar menda ke dadîya xo ya bêwayîre rê dadîtîye bikera. Coka nê pêrodayîşî  ez dejnayêne ke tede mi dadîya xo dadîya aye ra pawitêne. 

La wexto ke mi vîst û hewt dî, hîna dest bi persan kerd. Mi pers kerd, pîrika mi cewab da. Ez musaya ke pîrika mi hema tuta diwêsserra bîya senî ameya zewijnayene, senî şeş qijê xo mîyanê zehmetîyan de pîl kerdê, senî dewa xo ra dûrî, way û birayan û keyeyê xo rê hesret menda; senî rîyê paşkilanê camêrdan ra qijê aye pîzeyê aye de merdê, senî mecbur menda piştwerdîya mêmanan werda û senî her roje raştê zulm û zorbazîye ameya.

Beno ke aye lajî xo rê sey omidî dîyê, rîyê kênayanê xo de cuya xo ya bêkese dîya. La mi hinî zanayêne ke pîrika mi kênaya xo ra hes kerdêne. Mi fam kerd ke cinîya ke hendê zorbazîyêka xedare anta tay tenan teber de verdana. Mi fam kerd ke kerdena camêrdan ra kerrayêka sîyaye werteyê zerrîya aye de cabîya û vera-vera masaya.

Mi pîrika xo ra serrêke dima kişta aye de kênaya xo ya manewîye yanî kênaya pîrika xo yanî dadîya xo ya delale  kerde binê erdî.  Mi a roja mergê kênaya pîrika xo de bire daye ke kîn, hêrs û nefretê xo ra fek vera da û efû bikera. Coka mi pîrika xo efû kerde. 

Mi vatêne qey bi mergê pîrika xo dadîya mi xelisîyaya. La wina nêbi. Dadîya mi serrêke û nêm zî nêeşkaya bê dadîya xo daymîş biba.Ez xelet bîya. Hinî çîyêk mi şaş nêkeno. Çunke seke pîrika mi tim vatêne “Her ku digerim ecayîban dibînim.”