Keynaya min a rinde û serxweşe rê mektube

Ti ewro bîya 18 serrî. Babîyê to yê reqawerî reya verêne ti berd meyxane. La meraq meke ma hêverî keye de pastaya to werda. Rîyê to şîyo rîyê mi. La qama to şîya yê babîyê to. 

Ti bi lezî hêrs nêbena la çi wext hêrs biba qîrayîşan ra dima bêvengîyêke kewena zerrîya to. (Sey mi.) Ti ke zerrîzîz bena bi lezî yarîyan kena ke hesirê to eşkera nêbê. (Sey babîyê to.) Ti ca de lajan ra bawer nêkena. (Sey mi.) Ti ke nêwaza bi dergî mi goşdarî bikera ca de vana: ''Ez to ra zaf hes kena.'' (Sey babîyê xo.) Û to hendê lez teklîfê meyxaneyî rê vat 'heya' ke mi fam kerd ti 'hîna zaf' şîya kamî.

Ti sey ma mîyanê şer û çekan de nêbîya pîl coka goş nêna deyîranê ma ser. Eyneyo ke ti her serê sibayî ewnîyena tira to rind mojnena. Awa ke ti şimena sey awa ma lêl ney zelal û pak a. Tîja ke bedenê ma vêşnayêne ê to kena germin. Kitabanê ke bawerîya ma herimnayê to rê kêf û şayî ardê. 

Ti (û babîyê xo) do nêmşewe bêra keyeyê ma. Ti do serxweş biba. Zerrîya to qelibîyena. Viritiş. Xeberdayîş, ez. Şermkerdiş, ti. Huyayîş, babîyê to. La ez do ancî to ra zaf hes bikera. Rojbîyayîşê to fîraz bo. 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Îrlandayij

Ez, Orhan Pamuk, Bextewerîye

Fetretê min û ê pêxamberî