Fetretê min û ê pêxamberî

Vanê ke pêxamberî rê hîrê serran wahîy nêno, mîyanê nê serran de cinîya ey û apê ey mirenê û muşrîkî bi ey yarî kenê coka pêxamber dekeweno depresyonî. Şar vano ke Homayê ey Mihemedî rê hêrs bîyo û o war verdayo. Pêxamber hinî bi xo û bi pêxamberîya xo şik keno û vano: ''Beno ke seke şar vano ez gêj a.'' Nê dejî, krîzê anksîyete û overthinkî mudetêk wina dewam kenê. Rojêke wexto ke pêxamber wazeno kendalêkî ra xo bierzo war, ey rê wahîy yeno. Nê hîrê serranê bêwahîyan rê vanê fetretû'l wahîy. Ney ra pey Homa 23 serran ey de qisey keno, ayetanê xo bi melekê xo resneno pêxamberî. Fetretê mi serrêke û di aşman ra dima 3yê êlule de, wextê îşraqî de nişka ra qedîya. Mi hakê xaşênîyayî nayî masa ser, ez ronişta û mi şuşeyê çayî girewtî destê xo. O çax nişka ra fekê mi ra ney la bedenê mi ra vengêkî vat: ''Ez est a, ha ciwîyena.'' Rengê çayî nişka ra hîna sûr bi, darê ke pancera ra aseyêne nişka ra hîna kesk bîyî. Bedenê mi sey ê pêxamberî lerzîyayêne. Se b...